Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 19 - Kira Wuck: Vroeger ging ik vaak naar...

maandag 14 mei 2018

Vroeger ging ik vaak naar het asiel
geblaf scheen als lichtstralen door de tralies
het verlangen om aangelijnd te worden

nog somberder werd ik
van vrouwen die zorgeloos van de zonnebank kwamen
onder hun huid het breken nabij
een weeïg gevoel van schaamte welde op

ook keek ik toe hoe moeders die niet de mijne waren
op hun dochters wachtten
Laika die de ruimte in werd gestuurd en niet meer terugkwam

2018


Ik keek toe hoe moeders die niet de mijne waren op hun dochters wachtten. Regels uit het eerste, titelloze gedicht van de afdeling Het verlangen om aangelijnd te worden, welke regel eveneens uit het bovenstaande komt. 
De ik in dit gedicht had geen moeder die op haar dochter wachtte. En dus was er steeds het lichtstralende verlangen om, als een hond, aangelijnd te worden door een baasje dat liefde en vertrouwen geeft. Maar ja, de honden die zij observeert, blaffen zoals zij sombert, want die hebben evenmin het vooruitzicht op avontuurlijke bestemmingen aan de riem van warme armen.  

 



Laika die de ruimte in werd gestuurd en niet meer terugkwam – weten we het nog? Zij was, zo’n drie jaar oud en zes kilogram zwaar, in Moskou van straat geplukt om op 3 november 1957 gelanceerd te worden met de Spoetnik 2. Die was niet ontworpen om weer te landen en moest bij terugkeer, een half jaar later, verbranden in de atmosfeer. Het was de bedoeling om Laika kort daarvoor te laten sterven door vergif in haar voedsel. Pas bijna vijftig jaar later werd bekend dat de hond al een paar uur na de lancering was overleden aan oververhitting en stress.

O ja, Laika betekent in het Russisch: blaffer. Geblaft heeft ze: op straat om een liefdevolle lijn en in die rampraket om een bevrijdende. 

Keuze uit De zee heeft honger, de pas verschenen bundel van Kira Wuck (1978). Prachtdichteres. In 2012 verscheen haar poëziedebuut Finse meisjes, waarover Arnon Grunberg schreef: Dit zijn zinnen die ik wil lezen voor het slapen gaan. En Remco Campert rubriekte: Onverwachte beelden, die mijn geroutineerde zondag op een aangename manier op losse schroeven zetten.

 

Archief 2018