Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 6 - Hanneke van Eijken: Brussel

maandag 12 februari 2018

Hier staan we, lief, net uit
ons ei gekropen met onze vleugels van vloeipapier
onze vingers trekken zich langzaam los, onze benen strekken

lief, op de pleinen valt het stil, we blijven binnen en wachten
achter glazen bakens, achter de vuurtorens van onze stad
de straten liggen als stroken papier, als witregels onder onze voeten

straks zal deze stad weer in beweging komen
we hebben onze vleugels gladgestreken
alsof het katoenen vliegers zijn

buiten is het stil en zacht begint de ochtend
en hier ben ik
achter een baken van licht, voor een stad 
die op het punt staat opnieuw te gaan zingen

2018


Gisteren wees ik al vooruit naar dit gedicht over de terroristische aanslagen, maart 2016, in Brussel. Niet bij de pakken neer zitten, maar de blik op de toekomst, optimistisch en krachtig, want straks zal deze stad weer in beweging komen / we hebben onze vleugels gladgestreken […] / een stad die op het punt staat opnieuw te gaan zingen.

Archief 2018