Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 2 - Yannick Dangre: Pamflet

woensdag 17 januari 2018

Ik bedenk wel eens: de hele wereld
wordt gegijzeld en ik zit vredig op dit blad
te zoeken naar de laatste punten en komma’s
van het menselijk karakter.

Misschien is het belachelijk en toch blijf ik beweren:
koop geen pamfletten maar poëten. Loop binnen
in hun openstaand verdriet. Vergeet het gekakel
van deze eenmalige aarde en broed alleen
je eigen betekenis uit.

En ach, misschien komt God mij ooit straffen
omdat ik de mensheid vastpin in de eenzelvigheid
van dit gedicht, maar ik zal blijven zingen
als dankzij mij ook maar één jonge kerel
de nuances van zijn navel leert lezen.

Ik bedenk wel eens:
dichters zijn de losprijs van deze wereld.

2017


Uit dezelfde bundelNacht en Navel. De derde afdeling heet Stairway to Hell – nee, niet to Heaven. Een ode aan het dichterschap: koop geen pamfletten maar poëten. Mooie zin: ik zal blijven zingen als dankzij mij ook maar één jonge kerel de nuances van zijn navel leert lezen.
Van de achterflap:
De wereld lijkt langzaam in een donkere nacht te verdwijnen en dat vraagt om reactie. Yannick Dangre gaat in dit vijfluik op zoek naar wat de wereld en onszelf bezighoudt en hoe die beide op elkaar inwerken. We kunnen de buitenwereld immers alleen begrijpen door onze binnenwereld, de nacht slechts aan de hand van de navel.

De mooste taak van de poëzie: navelstaren.

Archief 2018