Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 44 - Mike Boddé: London bridge

woensdag 01 november 2017

Het eerste liedje dat ik vroeger hoorde
Klonk zachtjes uit de speeldoos naast mijn bed
Die elke avond voordat ik ging slapen
Door behoedzaam trekken aan het kleine touwtje
In werking werd gezet

Dan hoorde ik een vrolijk melodietje
En ook al was het buiten soms nog licht
Toch werden vlug mijn oogleden al zwaarder
De voetstap van mijn moeder werd al zachter
En mijn ogen vielen dicht

En dan hoorde ik:
London bridge is falling down, falling down, falling down
London bridge is falling down, my fair lady

En ik verwacht als ik dan oud en moe ben
En de dagen ook misschien een beetje zat
Dat ik heenga wanneer buiten nog de zon schijnt
Met geliefden en met vrienden om me heen
Die me steunden op mijn pad

En dat ik alle melodieën uit mijn leven
Dan van lieverlee geheel vergeten ben
Maar dat er dan één enkel liedje overblijft
Een liedje dat zo simpel en zo sterk is
Dat ik het nog steeds ken

London bridge is falling down, falling down, falling…

2017


Prachtig boek van Mike Boddé: musicus wiens gehoor geleidelijk aan achtergaat. In Tril beschrijft hij zijn leven in geluiden en daarom noemt hij het een audiografie. Met bovenstaande tekst sluit hij zijn boek af.





 

Archief 2017