Gedicht gedacht

 Poëzie is alledaags in de zin dat het voor iedere dag is (Carol Ann Duffy)

Een sinds 2016 dagelijkse en vanaf 1 januari 2020 wekelijkse, maar daarna toch weer iets vakere rubriek met gedichten en gedachten daarover. Het levensmotto blijft: ik ben onderweg om mooie dingen aan te raken.

------

Voor wie een handvat zoekt:
Met de pijl rechts van ARCHIEF (zie onderaan deze pagina) ga je terug naar het vorige jaar;
met de pijl links naar het volgende. Handiger zijn deze links: daarmee ga je naar de 
inhoudsopgaven van 2024-1 (A t/m K) en 2024-2 (L t/m Z), 2023-1 (A t/m K) en 2023-2 (L t/m Z), 
2022-1 (A t/m K), 2022-2 (L t/m Z) 2021-1 (A t/m K), 2021-2 (L t/m Z), 2020-1 
(A t/m K), 2020-2 (L t/m Z), 2019, 20182017 en 2016.

Week 40 - Dimitri Verhulst: Eerste gedicht voor Isabelle

dinsdag 03 oktober 2017

Zie hier en hier.

1.

laat mij het zijn die subiet overblijft
wanneer je gaat
zo ben jij het die het wordt bespaard
te zien dat winters blijven komen
ook als wij ons niet meer kunnen warmen
aan elkaar

laat mij je overleven, zij het niet te lang
zodat ik je missen kan
en ik zal er mij van vergewissen dan
dat het duister zuigt, de leegte trekt
niets ergers dan te moeten wachten
en toch klaar te zijn voor het vertrek

laat mij het zijn die straks alleen ontbijt
met stompe tanden naast de krant
ik kom je dagelijks tekort
sleep mij van spleen naar wee
en wil vooral niet dat het beter wordt
mijn lief, mijn lief, mijn lief 


2.
geef mij de rouw, ik zal ze dragen 
voorbij mijn kunnen, in alle koppigheid
ik drentel door mij al te lange dagen
van kop tot teen gehuld in ochtendgrijs
en ik zal drinken hoewel ik 't niet verdraag
op ons, dat we mochten, eventjes bestaan

ga jij mij voor maar in die domme dood
ons bed ligt slechter dan het graf
ik zal naar je tasten in de nacht
je wordt de leegte die mijn schoot niet past
de mens een muur die duizend malen horen zal
hoezeer ik jou heb liefgehad

geef maar aan mij de eenzaamheid
en ik zal onbedaarlijk wenen
wanneer ik met mezelf ga spelen
aan ons denkend, hoe het was,
'k zal van je dromen in detail
en daarna komen en kapotgaan bovenal

2017 


Hier wees ik al op de kracht van dat klankrijm in deze gedichten van Dimitri Verhulst. Lees ze hardop en ervaar de kracht van gaat, bespaard, elkaar... Of in volrijm: missen kan, vergewissen dan...  Of in binnenrijm: dromen in detail en daarna komen...
Verhulst is, door zijn medewerking aan theaterprojecten, uitgegroeid tot een dichter-performer zoals Johnny van Doorn dat was en Jules Deelder dat is.
Ik zou denken dat die ontwikkeling de dichter niet goed doet; deze bundel bewijst mijn grote ongelijk. 

Dan de inhoud. De man morst zijn overvloedige zaad zorgeloos zolang het kan. Hij schenkt het liefdevol wanneer het moet. En daarna... zoals het komt, zelfs tot over de dood heen: 

Wanneer ik met mezelf ga spelen
aan ons denkend, hoe het was,
'k zal van je dromen in detail 
en daarna komen 

Is het klaarkomen het einde? Nee:

en daarna komen en kapotgaan bovenal

Oud zaad, vruchteloze grond en vooral... het weten.

 

Archief 2017